Τρίτη 18 Απριλίου 2017

Προϊόντα και Εδέσματα του «Ελληνικού Πρωινού»

Προϊόντα και Εδέσματα του «Ελληνικού Πρωινού»Αρτος και αρτοσκευάσματα

Η ιστορία της Ελλάδας είναι συνδεδεμένη με την ιστορία του σιταριού και του ψωμιού. Από αρχαία κείμενα προκύπτει ότι οι Έλληνες προσέφεραν άρτους στους θεούς, η δε θεά Δήμητρα ήταν η θεά των δημητριακών και της γεωργίας. Σήμερα στην Ελλάδα φτιάχνονται εξαιρετικά ψωμιά από στάρι ή κριθάρι και ανάλογα τις περιοχές εμπλουτίζονται με τοπικούς καρπούς και μετατρέπονται σε λιόψωμο, σταφιδόψωμο, πατατότοψωμο. Το κουλούρι
Θεσσαλονίκης είναι ένα χαρακτηριστικό είδος άρτου που παρασκευάζεται από στάρι αλάτι και ελάχιστη ποσότητα λαδιού σε σχήμα κυκλικό και πασπαλίζεται από σουσάμι. 
Τα παξιμάδια είναι διπλοφουρνιστό σκληρό ψωμί τεμαχισμένο σε φέτες, συνήθως φτιαγμένο από κριθαρένιο αλεύρι. Είναι η πεμπτουσία του χωριάτικου ψωμιού μεταμορφωμένη σε τρόφιμο μεγάλης διάρκειας, εξαίρετης θρεπτικής αξίας και υγιεινής διατροφής. Στην Κρήτη ο “ντάκος” είναι μια κουλούρα που την σχίζουν οριζόντια στη μέση και κατόπιν τα κομμάτια της ψήνονται ξεχωριστά για να γίνουν παξιμάδια. 

Σ’ άλλα νησιά, στη ζύμη για τα παξιμάδια βάζουν λάδι (Λέσβο, Κύθηρα) ή διάφορα αρωματικά όπως κύμινο στην Κρήτη και την Κάρπαθο, αλλού γλυκάνισο (Λέσβο), μαστίχα στη Χίο και στη Λήμνο, κρόκο στην Ανάφη και σε άλλα Κυκλαδονήσια. Όταν τα παξιμάδια γίνονται συνοδευτικά του καφέ ή του τσαγιού, τότε μικραίνουν σε μέγεθος και μπαίνουν στην κατηγορία των κερασμάτων, οπόταν δέχονται στην σύνθεσή τους γλυκαντικές ουσίες όπως, ζάχαρη, πετιμέζι, χαρουπόμελο.

Τυροκομικά – Γιαούρτι - Αλλαντικά

Αναφορές για το τυρί γίνονται σε πολλά αρχαία και κλασικά κείμενα. Από τη μυθολογία ακόμα, λέγεται ότι έστελναν τον Αρισταίο, γιο του Απόλλωνα, για να διδάξει στους Έλληνες την τυροκομία, ενώ από την Οδύσσεια του Ομήρου μαθαίνουμε για τον Κύκλωπα Πολύφημο και την τυροκομική τέχνη του. Σήμερα στην Ελλάδα εκτός της παγκοσμίως γνωστής φέτας, υπάρχουν εκατοντάδες ιδιαίτερα τυριά που η αξία τους έγκειται στο κλίμα και την ιδιόμορφη χλωρίδα της ελληνικής φύσης, με σπουδαιότερα τη γραβιέρα, το κασέρι, τη μυζήθρα, το μανούρι, το γαλοτύρι και το κεφαλοτύρι ενώ σε πολύ μικρότερες ποσότητες να βρούμε εξαιρετικά τοπικά τυράκια όπως την κοπανιστή Μυκόνου, το καρασοτύρι της Κω ή το λαδοτύρι της Μυτιλήνης.
Το γιαούρτι περιλαμβανόταν στο διαιτολόγιο των Ελλήνων από τους αρχαίους χρόνους, ως τροφή πλούσια σε θρεπτικά συστατικά. Το παραδοσιακό ελληνικό γιαούρτι φτιαχνόταν κυρίως από πρόβειο γάλα ή μίγματά του με γίδινο. Το ελληνικό αγελαδινό γιαούρτι, και ιδιαίτερα το στραγγιστό, είναι μια πρόσφατη εξέλιξη και γνωστό σε ολόκληρο τον κόσμο για την ποιότητά του, την πυκνότητα και τη νόστιμη ξινή γεύση του. 

Οι αρχαίοι έλληνες ήταν μεγάλοι λάτρεις των εντοσθίων και είχαν αναπτύξει ιδιαίτερες τεχνικές γύρω από το γέμισμα των λουκάνικων, γεγονός που μαρτυρούν και τα δεκάδες αποσπάσματα από την αρχαιοελληνική γαστρονομική μας γραμματεία.

Στην Ελλάδα σήμερα κάθε τόπος έχει τα αλλαντικά του. Τα πιο ιδιαίτερα είναι το σύγκλινο Μάνης, το απάκι της Κρήτης, η λούζα Μυκόνου, το νούμπουλο της Κέρκυρας, ο παστρουμάς Θράκης, το σαλάμι Λευκάδας, ο καβουρμάς της Θράκης και τα λουκάνικα Πηλίου.

Ελιά και λάδι

Από την Aρχαιότητα έως και σήμερα η ελιά είναι το ιερότερο δέντρο του τόπου μας και συνδέεται άμεσα με την κουλτούρα και τη διατροφή της χώρας μας. Η διατροφή, η θρησκεία και η τέχνη των αρχαίων Ελλήνων περιείχαν στοιχεία της ελιάς, το κλαδί της οποίας, χρησιμοποιούταν ως σύμβολο ειρήνης, σοφίας και νίκης. Ακόμα και οι νικητές των Ολυμπιακών Αγώνων έπαιρναν ως έπαθλο για τη νίκη τους ένα κλαδί αγριελιάς (κότινο). 
Ο Ιπποκράτης αναγνώρισε πρώτος τις ευεργετικές ιδιότητες του ελαιόλαδου και το συνιστούσε ως θεραπεία για να γιατρέψει έλκη, μυϊκούς πόνους και άλλες ασθένειες. Η Μεσογειακή διατροφή βασίζεται στο ελαιόλαδο ως πηγή λιπαρών οξέων. Η ελληνική κουζίνα χρησιμοποιεί πολύ ελαιόλαδο τόσο ωμό στις σαλάτες –που πολλές φορές τις πλημμυρίζουν- τόσο στο τηγάνισμα όσο και στο μαγείρεμα. Το άρωμα και η γεύση του ελληνικου λαδιού μοναδικές -ειδικά αυτό της Κρήτης, της Μεσσηνίας, της Χαλκιδικής, της Λέσβου- γι’ αυτό και είναι ανάρπαστο στις διεθνείς αγορές... Στην Ελλάδα υπάρχουν επίσης αρκετές ποικιλίες ελαιοδέντρων oι οποίες δίνουν εξαιρετικές επιτραπέζιες ελιές όπως οι ποικιλίες Χαλκιδικής, Καλαμάτας, Ηγουμενίτσας, Θρούμπα, Θάσου, Αγρινίου, Πηλίου, Παραμυθιάς και Μυτιλήνης.

Οι πίτες

Οι πίτες αποτελούν ένα απο τα πιό χαραστηριστικά εδέσματα της ελληνικής παραδοσιακής μαγειρικής. Πολύ απλά, με αλεύρι, νερό, αλάτι κάποιο υλικό του τόπου τους, κι ένα ταψί, φτιάχνεται σχετικά γρήγορα στο φούρνο ή τη φωτιά ένα έδεσμα που μπορεί να χορτάσει πολλά στόματα. Η γέμιση της πίτας διαφέρει από περιοχή σε περιοχή ανάλογα με τα τοπικά προϊόντα και τις τοπικές συνήθειες, με πιο συνηθισμένες τις τυρόπιτες, τις κρεατόπιτες, τις σπανακόπιτες, τις χορτόπιτες (με κάθε λογής άγρια χόρτα) τις λαχανόπιτες (με διάφορα λαχανικά) και πιο πολύπλοκες με γέμιση από κρέατα, αλλαντικά, ρύζι, τραχανά και διάφορα ζαρζαβατικά.

Η πλέον διαδεδομένη πίτα στην Ελλάδα είναι η τυρόπιτα -η ποικιλία των εκδοχών της είναι ανεξάντλητη- και φτιάχνεται κυρίως με φέτα, με άλλα άσπρα τυριά όπως ξινομυζήθρα, ανθότυρο, τουλουμοτύρι, μανούρι, αλλά και με πιο σκληρά τυριά, όπως το κασέρι, το κεφαλοτύρι και τη γραβιέρα.

Πολλές περιοχές στην πατρίδα μας έχουν ως σημείο αναφοράς στη μαγειρική τη δική τους πίτα και όλοι πιστεύουν ότι η δική τους είναι η καλύτερη. Στην Ελλάδα υπάρχουν πάμπολα είδη πίτας (αρτύσιμες ή νηστίσιμες), που διαφοροποιούνται ανάλογα με το φύλλο που χρησιμοποιούν (χοντρό ή πολλά λεπτά), το σχήμα (στρογγυλές, τετράγωνες, σχήμα σπείρας), μέγεθος (μεγάλες στην Ήπειρο, Θεσσαλία, Μακεδονία και μικρές στα νησιά του Αιγαίου), τη γεύση της γέμισης (αλμυρή ή γλυκιά) και τον τρόπο παρασκευής (ψήσιμο στο φούρνο, σε πυρωμένη πλάκα ή τηγάνισμα σε ελαιόλαδο).

Γλυκά

Τα ελληνικά γλυκά διαχωρίζονται σε δυο βασικές κατηγορίες: τα γλυκά του κουταλιού και τα γλυκά του ταψιού. 
Από τα πλέον παραδοσιακά γλυκά της Ελλάδας είναι αυτά του κουταλιού. Ζαχαρωμένα φρουτάκια, από τα πιο κλασικά μέχρι τα πιο περίεργα, γλυκά σαν το μέλι, τα συναντάμε σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. 

Τα γλυκά κουταλιού δημιουργήθηκαν πριν πολλά χρόνια, από την ανάγκη των νοικοκυρών να συντηρήσουν τα περίσσια φρούτα της παραγωγής συντηρώντας τα μέσα σε σιρόπι, μετά από βράσιμο των φρούτων ή σε μαρμελάδες. Αποκαλούνται «κουταλιού», επειδή τα κερνούσαν σε μικρά πιατάκια κεράσματος με ένα μικρό κουτάλι. Τα πιο χαρακτηριστικά είναι το πορτοκάλι, το μανταρίνι, το περγαμόντο, το νεράντζι, το μήλο, το κυδώνι, το σταφύλι, το κεράσι, το βύσσινο, το σύκο και το φιστίκι.

Tα γλυκά του ταψιού ή αλλιώς τα σιροπιαστά είναι η μεγαλύτερη γλυκιά αμαρτία του Έλληνα. Κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί στην μεθυστική μυρωδιά του βούτυρου, στις πληθωρικές γεύσεις των φρεσκοκαβουρδισμένων ξηρών καρπών και της τραγανών φύλλων, στο άρωμα των σιροπιών. Αν και πολλοί τα θεωρούν ελληνικά –γιατί ο τόπος έχει βαθιές ρίζες μαζί τους- τόσο η ονομασία τους (μπακλαβάς, καταϊφι, γαλακτομπούρεκο) όσο και η ιστορία τους παραπέμπει σε κάποιους τόπους του Αραβικού κόσμου και ιδιαίτερα στον Λίβανο, Συρία, Αίγυπτο.

Μέλι, φρούτα, ξηροί καρποί

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά, υγιεινά και διαχρονικά τρόφιμα της ελληνικής διατροφής είναι το μέλι. Η μέλισσα και όλα τα προϊόντα της, βρίσκονταν πολύ ψηλά στην εκτίμηση των κοινωνιών της Αρχαίας Ελλάδας. Το μέλι, ποτό και τροφή των θεών –νέκταρ και αμβροσία- κατείχε σημαντική θέση στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Το ελληνικό μέλι στις μέρες μας είναι παγκοσμίως ξακουστό γιατί υπερέχει σε οργανοληπτικά συστατικά από τα μέλια άλλων χωρών λόγω της μεγάλης ηλιοφάνειας, του εδάφους και κυρίως της πλούσιας χλωρίδας μας με ποικιλία ανθέων, βοτάνων και δέντρων.

Το γλυκό κλίμα της Ελλάδας ευνοεί την ανάπτυξη όλων σχεδόν των δέντρων όλες τις εποχές του χρόνου. Τα κυριότερα φρούτα που κυριαρχούν είναι τα εσπεριδοειδή, τα αχλάδια, τα μήλα, τα ροδάκινα, τα βερίκοκα, τα δαμάσκηνα, τα κεράσια, τα κυδώνια, τα ρόδια και βέβαια τα σταφύλια και τα σύκα.

Στους ξηρούς καρπούς συγκαταλέγονταν, μεταξύ άλλων, τα αμύγδαλα, τα καρύδια, τα φυστίκια, τα κάστανα, οι σταφίδες και τα ξερά σύκα. Ενα από τα πιο υγιεινά και θρεπτικά σνακς της Ελλάδας με ψηλή διατροφική αξία, είναι το παστέλι, ένα γλύκισμα από μέλι, σουσάμι και αμύγδαλα που αναφέρεται ήδη από την εποχή του Ομήρου. ΠΗΓΗ http://greekbreakfast.gr/el/%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B1/item/764-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%8A%CF%8C%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%B4%CE%AD%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%C2%AB%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CF%80%CF%81%CF%89%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%8D%C2%BB

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου